مسیریابی بهینه امدادرسانی به مصدومان زلزله با استفاده از سیستم اطلاعات مکانی و مدل سه ‌بعدی منطقه حادثه‌دیده مبتنی بر الگوریتم میانگین وزن‌دار مرتب

امدادرسانی سریع و به‌موقع به هنگام وقوع زلزله نقش مهمی در کاهش میزان تلفات جانی دارد. یکی از مهم‌ترین عوامل موثر در صرفه-جویی زمان، انتخاب یک مسیر بهینه به جهت دسترسی به منطقه حادثه‌دیده است. در این مقاله سعی بر آن‌ست تا با در نظر گرفتن عوامل موثر در اتلاف وقت وسیله‌نقلیه امدادرسان، بهترین مسیر ممکن به جهت امدادرسانی تعیین گردد. به‌منظور انجام این مورد، ابتدا کارشناس امدادرسان پیش از حضور در منطقه حادثه‌دیده با استفاده از مدل سه‌بعدی طراحی شده از آن منطقه و شناخت کلی از آن، چند مسیر پیشنهادی را برای امدادرسانی انتخاب می‌نماید. استفاده از مدل سه‌بعدی این امکان را به کارشناس می‌دهد تا با آگاهی و دقت بیشتری مسیرها را انتخاب نماید. سپس به بررسی پارامترهای ارتفاع و قدمت ساختمان‌ها، مسافت و عرض معابر هر مسیر پرداخته می‌شود. پس از بررسی پارامترهای فوق با استفاده از الگوریتم میانگین وزن‌دار مرتب به هر یک از این پارمترها وزن داده می‌شود. استفاده از این الگوریتم، این امتیاز را به کارشناس می‌دهد تا نظر خود را نیز در تعیین بهترین مسیر دخیل نماید که این مورد به صورت یک ضریب، با عنوان ضریب خوش‌بینی وارد معادلات وزن‌دهی می شود. در نهایت مسیرهای پیشنهادی بر اساس میزان احتمالی مسدود بودن و اتلاف وقت در آن‌ها، قابل مقایسه می‌باشند و می‌توان بهترین مسیر را از میان مسیرهای پیشنهادی انتخاب شده توسط کارشناس انتخاب نمود. لازم به ذکر است که مسیرهای پیشنهادی انتخاب شده باید به نحوی باشند که هریک شایستگی لازم برای انتخاب شدن به عنوان مسیر بهینه را داشته باشند. لیکن استفاده از مدل سه‌بعدی منطقه کمک شایانی به کارشناس می‌کند.